Jak wspierać dziecko w powrocie do szkoły po pandemii?
Zdalna nauka, która trwa z przerwami od ponad roku, w dobie pandemii jest koniecznością, ale też wywiera negatywny wpływ na dzieci i młodzież. Braki dydaktyczne, brak kontaktów społecznych, zbyt długie siedzenie przed komputerem, poczucie osamotnienia, a nawet objawy depresji. Negatywne skutki można by długo wymieniać. Kłopoty nie znikną jednak po otwarciu szkolnych klas. Pandemia zachwiała poczuciem bezpieczeństwa nas wszystkich i doskonale wiemy, że ludzkie reakcje na ten długotrwały kryzys są przeróżne. Jak się do tego przygotować? Jest sporo pytań, niewiadomych i na pewno dużo wyzwań. Potrzebny jest jakiś bufor, coś, co zamortyzuje, będzie powoli rozbrajać napięcie, jakie narosło, niwelować dystans, który się zrodził.
Oto kilka wskazówek dla rodziców, które mogą być przydatne w przygotowaniu dziecka do powrotu do szkoły.
Postaraj się o bycie spokojnym.
1. To ważne, żeby w rozmowie z dzieckiem na temat powrotu do szkoły wykazywać spokój. Jeśli zapewniasz dziecko, że będzie bezpieczne w szkole - wierz w to co mówisz. Nie rozważaj przy dziecku, co złego mogłoby się wydarzyć. Raczej dopytuj je czy czegoś się obawia.
Rozmawiaj z dzieckiem o zmianach, jakie mogą czekać dziecko w szkole.
2. Na pewno po powrocie dziecko czeka wiele zmian. Rozmawiaj z dzieckiem, jakie to mogą być zmiany. Wspomnij, że wszystkie zmiany są wprowadzane po to, aby było bezpieczne. Zapytaj dziecko jak wyobraża sobie powrót do klasy? co jest dla niego ważne, kogo chciałoby spotkać w szkole? za kim się stęsknił?
Zarówno starsze dzieci, jak i młodsze mogą przeżywać trudne emocje związane ze zmianą rutyny i porannej aktywności.
3. Postaraj się zachować spokój, gdy Twoje dziecko ociąga się ze wstawaniem z łóżka, czy wręcz odmawia wyjścia do szkoły. Może potrzebować więcej czasu, by znów przyzwyczaić się do zmiany. W tej sytuacji wykaż się dużą cierpliwością i zrozumieniem, ale również stanowczością oraz byciem konsekwentnym.
W sytuacji pogorszenia ocen:
4. Wykaż się dużą cierpliwością w stosunku do dziecka, daj dziecku wsparcie i motywację oraz pozostawaj w stałym kontakcie z wychowawcą w celu monitorowania sytuacji.
Jeśli pogorszeniu ulegnie u dziecka koncentracja uwagi:
5. W takiej sytuacji warto zadbać o środowisko pracy przy odrabianiu lekcji, aby zawsze było uporządkowane oraz postaraj się zminimalizować liczbę bodźców wokół naszego dziecka. Przed nauką warto jest również dobrze wywietrzyć pokój.
W sytuacji wyczuwania wzmożonego napięcia u dziecka:
6. Jeśli dziecko jest rozdrażnione czy też złości się nie mając ku temu żadnych widocznych powodów, może to być również skutek stresu związanego z powrotem do szkoły. W takiej sytuacji powinniśmy postarać się o rozmowę na temat przezywanych uczuć, zapewnić dziecku dużo wsparcia oraz poczucia bezpieczeństwa. Pomocna w rozładowaniu napięcia może być wspólna aktywność fizyczna.
Na kłopoty ze snem:
7. Wysypianie się i dobra jakość snu mogą być bardzo pomocne w redukowaniu negatywnych symptomów związanych z powrotem do szkoły, dlatego bardzo ważne jest odpowiednie zadbanie o to. Kładzenie się spać zawsze o tej samej porze, w dobrze wywietrzonym pokoju, z unikaniem niebieskich ekranów na co najmniej dwie godziny przed snem.
Kiedy dziecko unika rówieśników:
8. Jeśli dziecko jest wycofane oraz niezainteresowane swoim środowiskiem i kontaktem z rówieśnikami, prawdopodobnie jest to skutek długiej izolacji. W tej sytuacji postaraj się znowu przybliżyć kolegów naszego dziecka, poprzez zorganizowanie jakieś aktywności, najlepiej na świeżym powietrzu, która będzie dla nich atrakcyjna oraz urozmaicała wspólnie spędzony czas.
Pamiętajmy, że dzieci (tak samo jak my - dorośli) potrzebują czasu, żeby dostosować się nowych warunków. Tym, co dodatkowo może być dla nich pomocne, jest wsparcie ze strony rodzica – rozmowa, empatia, wspólne szukanie rozwiązań czy pozytywów. Istotne jest też, żeby rodzic nie stawiał przed dzieckiem nazbyt wygórowanych oczekiwań, np. w kontekście ocen. Ważniejsze jest, żeby dziecko pozytywnie odnalazło się w nowej, szkolnej rzeczywistości. Żeby nie przeżywało nadmiernego stresu, a w razie czego umiało sobie z nim radzić. Istotne jest także to, by wiedziało, że w razie trudności zawsze może zwrócić się o pomoc, np. do rodzica, wychowawcy, pedagoga szkolnego czy specjalistów z poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Oprac. Agnieszka Kośkiewicz – psycholog Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Bychawie