Przeżyjmy Triduum Paschalne
Wspominamy Paschę Chrystusa – Jego Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie.
WIELKI CZWARTEK
Pierwszym wydarzeniem jest Msza Wieczerzy Pańskiej. Wspominamy wówczas ostatnią wieczerzę Jezusa z apostołami, w czasie której ustanowił sakramenty: Eucharystii i kapłaństwa. Eucharystia ta jest także związana z obrzędem obmycia nóg. Wieczorna Msza Święta kończy się przeniesieniem Najświętszego Sakramentu do miejsca adoracji. W polskiej tradycji to miejsce nazywane jest „ciemnicą”.
Do Ostatniej Wieczerzy nawiązuje wiersz Lucjana Rydla „Wieczerza Pańska” – to opis ustanowienia Eucharystii:
Był wieczór Paschy: w milczeniu głębokiem
Siedli napoju pożywać i jadła.
Chleb w obie ręce wziął i kielich wina
I zadumany w twarze uczniów patrzy (…)
Pierwsi pić mieli z Kielicha Miłości,
Pierwsi pożywać mieli chleb Żywota.
WIELKI PIĄTEK
Wielki Piątek to dzień, w którym obchodzimy pamiątkę męki i śmierci Chrystusa. Nie odprawia się Mszy Świętej, ale odbywa się specjalna liturgia Słowa, adoracja Krzyża, Komunia Święta oraz procesja z Najświętszym Sakramentem do grobu Pańskiego. Odczytywane w tym dniu teksty z Ewangelii św. Jana dotyczą męki i śmierci Zbawiciela. Następnie ma miejsce obrzęd adoracji Krzyża, jako znaku zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią. Wierni całują krzyż, który jest wyrazem miłości Boga do człowieka. Wielkopiątkową liturgię kończy przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Bożym Grobem, gdzie jest adorowany.
Ks. Jan Twardowski w wierszu „Nasza droga” przypomina Drogę Krzyżową Jezusa:
Teraz czas na naszą Drogę Krzyżową
Nas też czasem niesłusznie posądzą.
Nas też dotknie cierpienie
i będziemy przewracali się
może więcej niż trzy razy.
Nieoczekiwany przyjaciel
Okaże nam pomoc.
Kobieta uśmiechnie się do nas
W naszym cierpieniu.
Obnażą nas, pokażą wszystkim
Nasze wady (…)
Zostanie tylko to, co w naszym
Życiu było miłością do Boga i do ludzi.
WIELKA SOBOTA
Wielka Sobota to dzień pełen skupienia, modlitwy, adoracji Najświętszego Sakramentu przy Grobie Pańskim. W tym czasie nie sprawuje się Eucharystii. W Polsce jest zwyczaj błogosławieństwa pokarmów na stół wielkanocny.
WIGILIA PASCHALNA
Wigilia Paschalna, która rozpoczyna się po zachodzie słońca wliczana jest już w dzień następny, to jest w niedzielę. Jest to centralny moment Triduum Paschalnego. Celebracja Paschy rozpoczyna się późnym wieczorem w Wielką Sobotę, ale nie jest jej częścią. Celebracja Misterium Paschalnego składa się z następujących części: Liturgii Światła, Liturgii Słowa, Liturgii Chrzcielnej, Liturgii Eucharystycznej.
Tryumf Zmartwychwstania
W ciało w grobie złożone spoglądałem z trwogą
I myślałem: Zbłądziłeś, gdyś rzekł — Zmartwychwstanę.
Znam drżącą trwogę niewiast, kiedy szły do grobu,
Znam zwątpienie Tomasza, gdy kładł palec w ranę.
Widziałem straż przy grobie. Patrzałem na kamień,
Który grób Twój jak góra na wieczność zawalił.
Jakże uwierzyć mogłem: On ten kamień złamie
I ranę poda palcom, bym w nią włożył palec?!
A Ty od wieków wstajesz. Coraz głębsze groby,
Co wiek cięższe kamienie i czujniejsze straże.
A czuję: stoisz znowu. I widzę Twe stopy,
I blask bije z rąk Twoich, z zmartwychwstałej twarzy.
Wojciech Bąk
«Intencje serca», Poznań 1985, str. 212
NIEDZIELA WIELKANOCNA
Wcześnie rano odbywa się uroczysta Msza Święta– REZUREKCJA z procesją na pamiątkę Zmartwychwstania Jezusa o świcie. Rozbrzmiewają dźwięki dzwonów i radosne pieśni, bo to święto radości. Chrystus napełnia serca wiarą, miłością, radością, usuwa smutek, daje nadzieje.
Umieram w Tobie — zmartwychwstaję w Tobie!
I czuję krzyża ciężar, gwoździe w dłoni
I śmierć na krzyżu — chłód wilgoci w grobie
I zimno w całym ciele, ciszę w skroni..
Umieram w Tobie — zmartwychwstaję w Tobie!
I czuję żywy oddech i krwi bicie,
I uwolnione nagle ręce obie,
I w stopach moich zmartwychwstałe Życie…
Umieram w Tobie zmartwychwstaję w Tobie!
I jasne oczy mam, wyciągam ramię —
I czuję — opadł grobu wielki kamień..
I żywy ponad życie w słońcu stoję,
I ciało me jest wiarą, krew pokojem,
Umarłszy w Tobie – zmartwychwstawszy w Tobie!
Wojciech Bąk
«Intencje serca», Poznań 1985, str. 213
Wielkanoc to czas, w którym można napełnić się miłością, radością, wiarą i nadzieją, tymi uczuciami podzielić się z bliźnimi, a nade wszystko z Bogiem.
Ks. Jan Twardowski
Tyle procesji z dzwonami –
tyle już alleluja –
a moja świętość dziurawa
na ćwiartce włoska się buja.
(…) I wiem , gdy łzę swoją trzymam
jak złoty kamyk z procy –
zrozumie mnie mały Baranek
z najcichszej Wielkiej Nocy.
Życzmy, więc sobie nawzajem prawdziwego zmartwychwstania w naszych rodzinach i wspólnotach, w naszych sercach i prośmy też o ten dar dla całego świata!